O książce: rok / Mochilovka, gore, starcia kosmitów, nuklearna apokalipsa, zombie, przemienione, ocaleni, zmutowane wiwisektory, stos kości i mięso, doprawione filozoficznymi myślami o symbioncie-polipie w kształcie meduzy, który zadomowił się w mózgu jednego z najważniejszych i najbardziej pożytecznych członków społeczności ludzkiej - dwudziestopięcioletniego dziewiczego ochroniarza. Ostatni, narkoman i pijak. Nauczywszy się mówić i przekazywać gospodarzowi swoje niezwykłe myśli, symbiont mózgowy postanawia nazwać się Towarzyszem Feliksem. Komunikacja Lasta z towarzyszem Feliksem opiera się na zasadzie „prosimy, żebyście nie oglądali, jeśli macie słabe serce”: - Towarzyszu Feliksie, kim jesteście? – zapytałem głos w mojej głowie. „Teraz jestem częścią twojego mózgu”. - Czy w szpitalu psychiatrycznym nie jestem całkowicie wyleczony? - Nie wiem, o co pytasz. Dopiero teraz sobie to uświadomiłem. Do tego czasu pamiętam tylko dotkliwy głód. - Dlaczego więc nazywają cię towarzyszem Feliksem? — W mózgu, który zjadłeś, ciągle kręciło się to bohaterskie imię. - A więc powstałeś z mózgu szanowanego szefa policji? Wydarzenia opisane w książce rozgrywają się gdzieś w równoległym wszechświecie, zupełnie innym od naszego. 18+ Obrazy na okładce są częściowo inspirowane sugestiami autora